SADHU DHARSHANAM സാധു ദർശനം

എന്താണ് പുല ? പുനർലയിപ്പിക്കുന്നതു ആണ് പുല. മരണ സമയം ശരീരത്തു നിന്നും ദശപ്രാണനിൽ ഒൻപതു പ്രാണനും വിട്ടുപോകുന്നു എന്നാൽ ധനഞ്ജയൻ എന്ന പ്രാണൻ ശരീരത്തിൽ നിന്നും പതിയെ പോകുന്നു. ധനഞ്ജയൻ എന്ന വായു സർവവ്യാപിയാണ്. ശരീരം അഗ്നിയിൽ ലയിക്കുമ്പോൾ ധനഞ്ജയൻ പുറത്തു വരുന്നു. ധനഞ്ജയൻ എന്ന പ്രാണൻ പിതാവിൽ നിന്നും മാതാവിന്റെ ഗർഭപാത്രത്തിൽ വച്ച് തന്നെ ശിശുവിലേക്ക് എത്തുന്നു. ശരീരത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ധനഞ്ജയൻ ആ വ്യക്തി മരിച്ച ശേഷം ശരീരം നശിക്കുമ്പോൾ പുറത്തെത്തുന്നു. ഈ ധനഞ്ജയൻ ഒരു വ്യക്തിയുടെ രക്തബന്ധത്തിൽ ഉള്ള എല്ലാ ആളുകളുമായും ബന്ധമുണ്ടാകും. കാരണം പിതാവിൽ നിന്നും നമ്മളിലെത്തുന്ന പ്രാണനാണല്ലോ. അത് ഒരേ പിതാവിൽ നിന്നും ജന്മം എടുത്ത എല്ലാ വ്യക്തികളുടെയും പ്രാണനുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കും രക്ത ബന്ധമുള്ള വ്യക്തി മരിച്ചാൽ അത്‌കൊണ്ടാണ് പുല ആചരിക്കുന്നത് മരണ ശേഷം വിട്ടുപോകുന്ന ദശപ്രാണനെയും കർമ്മങ്ങളിലൂടെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു, പുനർ ലയിപ്പിക്കുന്നു.  മരണം ഉണ്ടായതിനു ശേഷം അന്തരീക്ഷം ഭൂമി എന്നിവ ശുദ്ധീകരിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് ഹോമങ്ങളും മറ്റും നടത്തുന്നത്. ഈ ഹോമങ്ങളിലും കർമ്മങ്ങളിലും പങ്കെടുക്കാൻ ശരീരം ശുദ്ധമായിരിക്കുവാൻ

ഇത് വെറുമൊരു പുരാണകഥയല്ല. ഈ നൂറ്റാണ്ടിലും ഇതുപോലുള്ള നവയുഗ രാവണന്മാർ യഥേഷ്ടം വിലസുന്നു.  വൃദ്ധനായൊരു താപസൻ. ജടയും നരച്ചുനീണ്ട താടി മീശക ളുമായി, കൈയിൽ കമണ്ഡലുവും യോഗദണ്ഡുമേന്തി അയാൾ സീതയുടെ മുന്നിൽ നിന്നു. ആശങ്കാകുലമായ മനസ്സിൽ, പ്രാർഥ നാ മന്ത്രങ്ങളുമായി  മിഴികളടച്ചു നില്ക്കുകയായിരുന്നു സീത. സന്ന്യാ സിയെ കണ്ടതും അവൾ വിനയാന്വിതയായി ആ പാദങ്ങളിൽ പ്രണമിച്ചു. വരൂ .. മഹാമുനേ.... അങ്ങ് ആരാണ് ?  ഈ കാട്ടിൽ ഇതിനുമുമ്പ് അങ്ങനെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ. ഇതാ, ഈ പീഠത്തിലിരുന്നാലും. അവൾ, മരം മുറിച്ചെടുത്ത വലിയൊരു പീഠം അദ്ദേഹത്തിന് മുന്നിലേക്ക് നീക്കിവെച്ചു. മുനി പീഠത്തിലിരിക്കാതെ ചുറ്റും നോക്കി, മറ്റാരും അവിടെയില്ല എന്നുറപ്പുവരുത്തി. “ആരാണു നീ ?... ഈ കൊടുങ്കാട്ടിൽ നീയെങ്ങനെ വന്നു ? ദേവസരസ്സിൽ വിരിഞ്ഞ പൊൻതാമരപ്പൂവുപോലെ ശോഭിക്കുന്ന നിനക്ക് ഈ കാനനത്തിലെ ഭയാനകമായ അന്തരീക്ഷത്തിൽ എങ്ങനെ കഴിയാനാകുന്നു ? മുനി ചോദിച്ചു. ചുരുങ്ങിയ വാക്കുകളിൽ അവൾ തന്റെ കഥകൾ പറഞ്ഞു. “ കഷ്ടം ! അന്തഃപുരത്തിന്റെ ശീതളാനന്ദം അനുഭവിക്കേണ്ട നീ എന്തിനിങ്ങനെ ദുരിതത്തിൽ വെന്തുനീറുന്നു. ഞാനൊരു കാര്യം പറയട്ടെ. ”സീതയുടെ പ്രതികരണം ശ്രദ്ധിച്

॥ ശ്രീഗുരുഗീതാ ലഘു॥ ॥ ശ്രീഗുരുഗീതാ ॥ ॥ ശ്രീ ഗുരുപാദുകാ പഞ്ചകം ॥ ഓം നമോ ഗുരുഭ്യോ ഗുരുപാദുകാഭ്യോ നമഃ പരേഭ്യഃ പരപാദുകാഭ്യഃ । ആചാര്യ സിദ്ധേശ്വര പാദുകാഭ്യോ നമോ നമഃ ശ്രീ ഗുരുപാദുകാഭ്യഃ ॥ ഐങ്കാര ഹ്രീങ്കാര രഹസ്യ യുക്ത ശ്രീങ്കാര ഗൂഢാർഥമഹാവിഭൂത്യാ ॥ 1 ॥ ഓങ്കാര മർമ പ്രതിപാദിനീഭ്യാം നമോ നമഃ ശ്രീ ഗുരുപാദുകാഭ്യാം ॥ 2 ॥ ഹോത്രാഗ്നി ഹൗത്രാഗ്നി ഹവിഷ്യഹോത്ര ഹോമാദി സർവാകൃതി ഭാസമാനാം । യദ് ബ്രഹ്മ തദ്ബോധ വിതാരിണീഭ്യാം നമോ നമഃ ശ്രീ ഗുരുപാദുകാഭ്യാം ॥ 3 ॥ കാമാദി സർപവ്രജ ഗാരുഡാഭ്യാം വിവേക വൈരാഗ്യ നിധി പ്രദാഭ്യാം । ബോധ പ്രദാഭ്യാം ദൃതമോക്ഷദാഭ്യാം നമോ നമഃ ശ്രീ ഗുരുപാദുകാഭ്യാം ॥ 4 ॥ അനന്ത സംസാര സമുദ്ര താര നൗകായിതാഭ്യാം സ്ഥിരഭക്തിദാഭ്യാം । ജാഡ്യാബ്ധി സംശോഷണ വാഡവാഭ്യാം നമോ നമഃ ശ്രീ ഗുരുപാദുകാഭ്യാം ॥ 5 ॥ ॥ ഓം ശാന്തിഃ ശാന്തിഃ ശാന്തിഃ ॥ ॥ അഥ ശ്രീ ഗുരുഗീതാ പ്രാരംഭഃ ॥ ശ്രീഗണേശായ നമഃ । ശ്രീസരസ്വത്യൈ നമഃ । ശ്രീഗുരുഭ്യോ നമഃ । ॥ ഓം ॥ അസ്യ ശ്രീ ഗുരുഗീതാ സ്തോത്രമന്ത്രസ്യ । ഭഗവാൻ സദാശിവ ഋഷിഃ । നാനാവിധാനി ഛന്ദാംസി । ശ്രീ ഗുരുപരമാത്മാ ദേവതാ । ഹം ബീജം । സഃ ശക്തിഃ । ക്രോം കീലകം । ശ്രീ ഗുരുപ്രസാദസിദ്ധ്യർഥേ ജപേ വിനിയോഗഃ ॥

ഭാരതത്തിലെ മഹത്തായ രണ്ട് ഇതിഹാസങ്ങളാണ് രാമായണവും മഹാഭാരതവും. ഇവ രണ്ടിലും അതിഭീകരമായ യുദ്ധങ്ങൾ നാം കാണുന്നു. ഒന്ന് മണ്ണിനു വേണ്ടിയും മറ്റൊന്ന് പെണ്ണിനു വേണ്ടിയും. ഇത് , നമുക്ക് പൊതുവേ തോന്നുന്ന കാര്യമാണെങ്കിലും ഇവയ്ക്കു പിന്നിൽ ധർമാധർമ്മങ്ങളുടെ ഒരു ബലപരീക്ഷണം തന്നെ ദൃശ്യമാണ് . അധികാരവും സ്ത്രീയും ഇതിഹാസങ്ങളിലെ യുദ്ധ കാരണങ്ങളാണെങ്കിലും അവ മാത്രമായിരുന്നില്ല ആ യുദ്ധങ്ങൾക്കു പിന്നിൽ. ധർമ്മവും അധർമ്മവും തമ്മിലുള്ള ഒരു പോരാട്ടം, അതിനൊടുവിൽ അധർമ്മത്തിന്റെ പതനവും ധർമ്മത്തിന്റെ സ്ഥാപനവും. രാവണൻ, താൻ നേടിയ വരങ്ങൾ സൽക്കർമ്മങ്ങൾക്കായി വിനിയോഗിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ രാമ രാവണ യുദ്ധമുണ്ടാവുകയില്ലായിരുന്നു. ലങ്ക എന്ന നാടിന്റെ സമവൈശ്വര്യങ്ങളും പണയംവച്ച് ഒരുയുദ്ധം. അതെന്തിനു വേണ്ടിയായിരുന്നു ? സീതയെ അപഹരിച്ച് സ്വന്തമാക്കാൻ. ശൂർപ്പണഖയ്ക്കു നേരിട്ട അവമാനത്തിനുള്ള പ്രതികാരമായിട്ടാണ് രാവണൻ സീതാപഹരണം നടത്തിയതെന്നു വാദിച്ചാൽ അതിനും ന്യായീകരണമില്ല. സീതയുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ മതിമയങ്ങിയാണയാൾ ആ ദുഷ്കർമ്മം ചെയ്യുന്നത്. മഹാഭാരതത്തിലാകട്ടെ. തനിക്കവകാശപ്പെട്ട പാതിരാജ്യം കൊണ്ടു തൃപ്തനാകാതെ ദുര്യോധനൻ യുധിഷ്ഠിരന്റെ ഇ